:

چه موقعی از ماضی یا مضارع التزامی استفاده کنیم:

بن فعل بَتونِستِن به معنی توانستن:

بن فعل بخواستِن bekhasten به معنی خواستن:

بن فعل بَوتِن bawten به معنی گفتن:

بن فعل بَخِردِن به معنی خوردن:

بن فعل بَخِتِن به معنی خوابیدن:

بن فعل هِداین (he-da-en) به معنی دادن:

بن فعل بوردِن